The Real Deals. Blog o winach niezwyczajnych.

  We wpisie z kwietnia tego roku opisywałem już na przykładzie Chateau Coutet 2008 słodkie wina z apelacji Sauternes/Barsac w regionie Bordeax, pisząc że są to najbardziej niedoceniane wina bordoskie.  To są moje ulubione białe słodkie wina, które reprezentują fenomenalna jakość a ich ceny w porównaniu z czerwonymi wytrawnymi winami z innych apelacji w regionie Bordeaux pozostały na niskim, bardzo korzystnym dla konsumentów poziomie. Wiem że w Polsce jest najwięcej miłośników białych słodkich Tokajów, natomiast białe słodkie wina z dwóch bliźniaczych bordoskich apelacji Sauternes i Barsac lub białych słodkich rieslingów z Niemiec cieszą się zdecydowanie mniejszym zainteresowaniem. Niemniej jednak jeśli ktoś chciałby napić się wina światowej klasy kupionego w Polsce, za jakieś rozsądne pieniądze a moim zdaniem to jest próg 200 zł. To białe słodkie wina są dużo lepszymi kandydatami niż czerwone lub białe wytrawne.  Kiedy w marcu zeszłego roku opisywałem wina z degustacji zorganizowanej p

    Chateau Dassault w St. Emilion  Na blogu opisywałem już wina Bordeaux z wielkiego, historycznego rocznika 2009. Jego bratem bliźniakiem pod względem jakości choć w innym stylu jest rocznik 2010. Biorąc pod uwagę niezwykle entuzjastyczne oceny Roberta Parkera dla win bordoskich z 2009 można je było w ciemno kupować zaraz po tym jak znalazły się na rynku mniej więcej w 2011-2012 roku. Zresztą wszystkie wina z Bordeaux 2009 jakie miałem okazje spróbować, a cześć z nich opisać na blogu potwierdziły najwyższe oceny Parkera.  Z winami Bordeaux z 2010 mam mniejsze doświadczenie. Na tyle na ile mogę porównać wina z obu tych wielkich roczników, wina z 2009 wydają mi się bardziej miękkie, o słodszym nieomal przejrzałym owocu, o nieco wyższym poziomie alkoholu i gliceryny przez co sprawiają wrażenie pełniejszych. Wina bordoskie z 2010 są dla mnie bardziej eleganckie, o bardziej chropowatej, zadziornej taninie, wyraźniejszej strukturze, bardziej wytrawne i potrzebujące więcej czasu na ułożenie

Jak co roku Święto Niepodległości należy uczcić wyjątkowym winem. Dzisiaj zapraszam do podróży w nieodległą przeszłość w świat kultowych australijskich win z Fox Creek Shiraz Reserve 1998. W latach 90-tych dzięki entuzjastycznym ocenom Roberta Parkera - popularnego amerykańskiego krytyka i jego biuletynu The Wine Advocate, sławę na rynku w USA zyskały nowe wytwórnie wina z Kalifornii, która w okresie 1990-1997 przeżywała prawdziwy boom za sprawą 8 kolejnych niesamowitych roczników. Sława nowych kultowych win z Kalifornii wkrótce przeniosła się do Europy, chociaż nadal były dość rzadkie w europejskich winotekach, bowiem większość ich produkcji była wykupywana na pniu przez amerykańskich klientów. Bardzo podobnie było z najlepszymi winami z Australii. Parker zaczął regularnie oceniać najlepsze australijskie wina w połowie lat 90-tych i umieszczać ich oceny w swoim biuletynie The Wine Advocate. Importerzy z USA oraz z Wielkiej Brytanii widząc bardzo wysokie oceny dla czołowych australijsk

 Dwa najważniejsze regiony winiarskie Australii to Barossa oraz McLaren Vale, oba znajdują się w Południowej Australii, z tym że Barossa na północ od miasta Adelajda a McLaren na południe i południowy wschód. Ta różnica w położeniu ma wpływ na odmienny klimat w obu dolinach co z kolei ma przełożenie na generalnie odmienne style win z Barosssa i McLaren. W dolinie Barossa panuje bardziej kontynentalny klimat, w którym różnice temperatur pomiędzy porami roku a nawet dniem i nocą są wyraźne natomiast w McLaren panuje klimat przypominający śródziemnomorski, który jest łagodniejszy, z mniejszą różnica temperatur. Klimat ma oczywiście przełożenie na style produkowanych win. Wina z Barossa, zwłaszcza z odmiany shiraz słyną z intensywności, koncentracji, pełnej budowy, z czarnymi owocami w bukiecie i smaku. Wina produkowane w McLaren Vale są mniej intensywne, delikatniejsze, lżejsze, o wyczuwalnych czerwonych owocach zamiast czarnych. Wytwórnię win Clarendon Hills założył w 1990r. w regionie

  O winach z bordoskiej posiadłości Chateau de Reignac pisałem już  kilkukrotnie na blogu, choćby tu: Reignac 2011 lub tu: Reignac 2010   ale również wspominałem o Reignac opisując inne wina. Dlatego nie będę ponownie opisywał historii tego chateau a także dlaczego stało się sławne pomimo skromnych początków. Jeśli ktoś nie zna tej historii to zapraszam do powyższych wpisów lub na stronie głównej bloga wystarczy wpisać w wyszukiwarce (na samej górze głównej strony) hasło: Reignac.  Polecam też stronę internetową:  https://reignac.com/en/ Region Bordeaux to obok doliny Napa w Kalifornii mój ulubiony region winiarski. Piłem wina Bordeaux chyba ze wszystkich poziomów jakościowych, od takich kosztujących parę Euro a u nas 25 złotych aż po wina najwyższej kategorii - Premier Grand Cru Classe jak Chateau Mouton Rotschild czy Chateau Angelus, dlatego napiszę bez fałszywej skromności, że mam wystarczający przegląd sytuacji aby być w stanie określić co dane bordoskie wino sobą reprezentuje. Po

  Ponad 4 lata temu opisałem na blogu to samo wino ale z rocznika 2010 (obok jego zdjęcie). Zarówno 2010 jaki i 2013 to dwa fantastycznej jakości roczniki w dolinie Napa i to zarówno dla tańszych, droższych jak i najdroższych win, które udały się na wszystkich poziomach cenowo-jakościowych, jak to mówią Amerykanie "all the board". Wiedząc o tym można było w zasadzie w ciemno kupować wszystkie wina cabernet sauvignon z Napa na jakie tylko można było sobie pozwolić. Pamiętam że swoje butelki Louis Martini Cabernet Sauvignon 2010 Napa Valley kupowałem w Warszawie w 2016r. po 90 zł i była to super okazja cenowa bo w USA kosztowały około 25 USD. Kolejne dwie butelki tym razem z rocznika 2013 (jak wcześniej wspominałem rocznik równie wspaniały co 2010) kupowałem w 2018 w jednym z polskich sklepów internetowych po około 130 zł to też była bardzo dobra cena jak na polskie warunki. W Polsce obecnie można kupić trzy wina wytwórni Louis Martini:  - najtańsze oznaczone jako Cabernet Sau

 4 lata temu na blogu opisywałem już wino od Saxum Vineyards - jednego z czołowych producentów wina ze środkowego wybrzeża Kalifornii. Central Coast czyli środkowe wybrzeże w przybliżeniu ciągnie się pomiędzy San Francisco a Los Angeles obejmując wiele podregionów. Poniżej zamieszczam mapkę całego środkowego wybrzeża Kalifornii z zaznaczonymi podregionami.                                               Mapka pochodzi ze strony www.vineyards.com  Saxum Vineyards to rodzinny projekt Jamesa Berry Smitha i jego syna Justina. W latach 80tych James Berry Smith przeprowadził się z rodziną z San Diego do okręgu Paso Robles (numer 21 na powyższej mapce), kupił winnicę i zaczął uprawiać odmianę chardonnay. Jednak za sprawą rady innego lokalnego producenta - Johna Albana, krzewy chardonnay wycięto i rodzina zaczęła uprawiać klasyczne rodańskie odmiany: syrah, grenache i mourvedre, którym klimat Paso Robles znacznie bardziej pasuje niż chardinnay. Rdzeniem wytwórni była zakupiona winnica, która otr

 W 2016 roku miałem już przyjemność spróbować a następnie opisać na blogu to samo wino. Wpis uzupełniłem wstępem na temat Michela Rollanda, właściciela Chateau Fontenil i twórcę tego wina. Nie ma sensu jeszcze raz pisać tego samego więc, jeśli ktoś jest ciekaw to zapraszam do przeczytania tamten wpis i porównania jak zmieniło się wino przez te prawie 6 lat https://realdealswines.blogspot.com/2016/10/chateau-fontenil-2009-wino-do-maego.html                        Michel Rolland czyli "mały szatan" dla wszelkiej maści antyparkerowców  Tym razem wino wypiłem do pieczeni wieprzowej, do której bordoskie wina zrobione na bazie merlota doskonale pasują, tak samo zresztą jak do drobiu.                                                                                                   Chateua Fontenil 2009, Fronsac.   Kolor prawie czarny, nieprzeźroczysty i sugerujący wysoki ekstrakt.   Super intensywny i słodki bukiet wina składający się z kombinacji czarnej porzeczki, jeżyn oraz śl

 Jak łatwo się przekonać, nawet po pobieżnym przeglądzie tego bloga, zwykle opisuję na nim dość drogie wina z których większość niestety nie jest dostępna dla klientów w Polsce. Kupuję takie "białe kruki" za granicą, najczęściej w sklepach w Europie Zachodniej a czasami dzięki czyjeś pomocy wina dostępne tylko w USA. Niemniej jednak kiedy jakimś cudem kupię w Polsce naprawdę pyszne i tanie wino, staram się je polecić na blogu aby jak najwięcej  osób mogło skorzystać z mojej rekomendacji. Zauważyłem, że opisy takich właśnie tanich win jak np. Chapoutier Cotes du Rhone ze sklepu Aldi czy Martinez LBV Porto z Biedronki przeczytało po około tysiąc osób. Czyli wniosek z tego taki, że jest spora grupa ludzie szukają w internecie rekomendacji tanich ale dobrze czy nawet bardzo dobrze zrobionych win. No to mam kolejną bardzo dobrą nowinę.  Na okres letni polecam wino Lambrusco z włoskiego regionu Emilia-Romagnia. To jest czerwone mocno owocowe a jednocześnie delikatnie musujące wino.