The Real Deals. Blog o winach niezwyczajnych.

 Kilka dni temu zajrzałem do Biedronki i ku mojemu zdziwieniu zobaczyłem Porto kategorii LBV czyli Late Bottle Vintage z rocznika 2015 w szokująco niskiej cenie 25zł. Pomyślałem, że je kupie bo przy takiej cenie niewiele ryzykuję a "korzyść może być wielka" Bardzo rzadko piję Porto i w ogóle wina z Portugalii, może to mój błąd ale moja lista win z Bordeaux i Kalifornii do kupienia jest tak długa, że po prostu nie starcza na niej miejsca ani tym bardziej dodatkowych funduszy na wina z Portugalii. Niemniej widząc Porto, czyli wzmacniane alkoholem czerwone słodkie wino portugalskie w cenie 25 zł nawet ja nie mogłem oprzeć się pokusie jego kupna.  Nie będę silił się na wykład o winach z regionu Porto bo nie jestem specjalistą, może tylko tytułem wyjaśnienia napiszę, że kategoria Late Bottled Vintage oznacza, że wino spędziło około 5 lat dojrzewając w beczce a potem zostało przelane do butelek i zaoferowane na rynku dla klientów jako nadające się od razu do picia bez potrzeby dals

Robert Parker, The Wine Advocate nr 120, grudzień 1998r.:  I have been reporting for some time that no one makes better Cabernet Franc in North America than La Jota, and they continue to reveal an uncommon ability to capture the complex elements of this varietal, yet give it far more intensity and richness than their peers.   Najnowsza historia dla La Jota, rozpoczęła się w w 1974r. gdy małżeństwo William i Joan Smith kupiło starą podupadłą winiarnię w górach Howell (znajdujących się na północy wschód od doliny Napa) razem z 40 akrami otaczającego ją terenu i podjęło decyzję o ponownym nasadzeniu winnicy.  Nazwa La Jota pochodzi od  nazwy ogromnego meksykańskiego rancha La Jota istniejącego w górach Howell w pierwszej połowie XIX w., gdy Kalifornia była pod władaniem Meksyku. Sama winiarnia powstała w 1898r. (zdjęcie budynku odnowionej winiarni poniżej) a już na wystawie światowej w Paryżu w 1900r., wina z La Jota zdobyły brązowy medal!! Niestety lata Prohibicji spowodowały totalny

  Z okazji święta Niepodległości, jak co roku otwieram jakieś fajne wino. W zasadzie powinno być polskie ale z drugiej strony nie mam w domu polskich win, które byłyby na tyle dobre aby odpowiednio uczcić Święto Niepodległości. Może kiedyś w przyszłości polskie wina będą odpowiednio dobre. Rzadko kiedy na tym blogu goszczą inne wina niż z moich dwóch ulubionych regionów to znaczy Kalifornii i Bordeaux. Dzisiaj pierwszy raz opiszę wino z niemieckiego regionu Nahe od fantastycznego producenta Hermanna Dönnhoffa. Jeśli dobrze pamiętam to w 2014 r kupiłem po promocyjnej cenie 4 butelki Dönnhoff Niederhäuser Hermannshöhle Riesling Auslese Goldkapsel 2006, po 75 zł za butelkę 0.375 l. To było bardzo tanio, biorąc pod uwagę klasę producenta oraz to że, wino otrzymało w magazynie The Wine Advocate aż 99/100pkt i było jednym z trzech najwyżej ocenionych win rocznika 2006 w Niemczech. Pozostałe dwa, które otrzymały również 99/100 to: -  Hemann Dönnhoff   Riesling Beerenauslese Niederhäuser Herma

Robert Parker: “Then I’ve got some real blockbusters--Helen Turley’s wines."                            "   Her wines are sensational "     "Helen Turley and John Wetlaufer continue to reside at the top of a short list of producers making the world's most prodigious, complex wines"                       Bohaterką dzisiejszego wpisu jest Helen Turley, którą moim skromnym zdaniem uznaję za największego winemakera w historii. Od dłuższego czasu chciałem napisać ten tekst bowiem odnoszę wrażenie, że jej kariera oraz wina są kompletnie nie znane w Polsce nawet pośród osób zawodowo zajmujących się winem. To trochę tak, jakby Polakom nikt nie przybliżył kto to był Leonardo da Vinci lub co to jest "Mona Lisa". Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego tekstu czytelnicy zgodzą się ze mną, że tego typu porównanie jest adekwatne a Helen Turley zasługuje na taki tytuł.  Historia Marcassin Wine Co. Turley pochodząca ze stanu Georgia ukończyła wydział rolnictwa

W zeszłym miesiącu opisywałem topowy merlot z Bordeaux to dzisiaj dla porównania topowy merlot z północnej Kalifornii! Na wstępie kilka uwag na temat merlotów produkowanych w regionie doliny Napa. Niestety nie ma ich zbyt dużo bowiem najlepsze siedliska i winnice obsadzone są cabernet sauvignon, który jest znacznie bardziej ceniony przez konsumentów i chyba również przez zawodowych krytyków. Najlepszym merlotem produkowanym w latach 90tych był Pahlmeyer Merlot, którego jako winemaker stworzyła wielka Helen Turley, kolejnym wysokiej klasy merlotem był Beringer Bancroft Ranch Merlot. Na podstawie swoich doświadczeń mogę napisać że niefiltrowane merloty od Newton Vineyards z roczników 1991 czy 1997 również można zaliczyć do czołówki tamtego okresu, były niewiarygodnie wspaniałe.  W XXI wieku w Napa najlepszym winem, którego główny składnik to merlot jest Kapcsandy Family Winery Roberta's Reserve State Line Vineyard, które to wino chyba jako jedyne na świecie może się na rów

  Marimar Estate, La Masia Chardonnay 2015 opisywałem już rok temu, zrobiło na mnie ogromne wrażenie, nie tylko pod względem jakości ale również z uwagi na swój styl.   Dzisiaj do obiadu miał być makaron z owocami morza  a ponieważ nasza sztafeta 4x400 metrów zdobyła złoto na igrzyskach w Tokio to otworzyłem drugą i ostatnią butelkę tego wina aby uczcić ten złoty medal, złotym winem ze Złotego Stanu.  La Masia to jest tak zwany single vineyard czyli wino zrobione z gron zebranych wyłącznie z jednej winnicy aby oddać jej charakter i terroir . Single vineyard to jest najwyższa kategoria wina w Kalifornii, chociaż bardzo rzadko wytwarzane są wina zrobione z gron zebranych z pojedynczych parcel (blocks) w obrębie danej winnicy ale to jest niesłuchana rzadkości  i zagadnienie głównie dla koneserów. Generalnie można przyjąć, tak jak napisałem, że wina z jednej winnicy ( single vineyard ) to jest najwyższy poziom dla win kalifornijskich a szczególności dla win białych. La Masia jest wytwar

         Z dzisiejszej perspektywy trudno w to uwierzyć ale jeszcze w latach 70tych apelacja Pomerol z regionu Bordeaux była mało znanym okręgiem winiarskim, będącym całkowicie w cieniu  apelacji leżących na lewym brzegu Żyrondy takich jak Pauillac, St Julien czy Margaux. Dzisiejsza sława tej apelacji i jej win w dużej mierze jest zasługą bardzo wysokich ocen i entuzjastycznych recenzji Roberta Parkera, jakie publikował w swoim The Wine Advocate począwszy od sławnego rocznika 1982 i kolejnych. Parker brał również udział w różnych degustacjach w latach 80tych i 90tych, w których oceniane były stare, słynne roczniki win bordoskich np. 1945, 1947, 1950, 1961 i zwykle wina z Pomerol plasowały się w czołówce najlepszych udowodniając nie gorszą zdolność do doskonalenia się z wiekiem niż najlepsze wina oparte na szczepie cabernet sauvignon z Medoc ( np. Latour, Lafite Rothschild, Mouton Rothschild).  Aż do późnych lat 70tych  wina z Pomerol były w głównej mierze konsumowane lokalnie albo kup

Już dwa razy na blogu miałem przyjemność opisywać wina z Chateau Pichon Longueville Comtesse de Lalande, które należy do moich ulubionych producentów z regionu Bordeaux. Mam do tego chateau ogromny sentyment a poza tym  jego nazwę uważam za najładniejsza nazwę wina jaką znam.  Chateau Pichon Longueville Comtesse de Lalande szerzej opisywałem przy okazji rocznika 1996, dlatego nie będę tego robił ponownie, jeśli ktoś jest zainteresowany to opis może znaleźć  tutaj.          Poprzednią butelkę  rocznika 2002 opisywałem ponad dwa lata temu, wpis znajduje się  tutaj ale w skrócie przytoczę tylko kilka zdań o tym roczniku w Bordeaux, może komuś przyda się  przy okazji decyzji zakupowych. Rok 2002 został zapamiętany w Bordeaux jako rocznik z fatalną pogodą panującą od wiosny przez praktycznie całe lato, która spowodowała spustoszenie jeśli chodzi o jakość gron odmiany merlot nie tylko w tak prestiżowych apelacjach jak St.Emilon czy Pomerol ale również na niższych poziomach jakościo

  W ramach organizowanego przez Winicjatywę wydarzenia Wine Forum 2021 czyli internetowego zlotu blogerów piszących o winie, miałem okazję spróbować win z oferty Lidl Polska, która to sieć była patronem głównym wydarzenia. Pełen zestaw win zawierał 20 małych buteleczek z próbkami zgrabnie zapakowanych w tekturowe pudełko. Muszę pochwalić w tym miejscu organizatorów bowiem paczka bez problemu i bez zwłoki dotarła do mnie a próbki była tak bezpiecznie zapakowane, że żadnej nic się nie stało.  Pełną listę win widać na zdjęciu obok. Wina były podzielone na trzy bloki tematyczne. Pierwszy obejmował wina z Francji, drugi z Europy Środkowej (w tym z Polski) a trzeci wyłącznie wina z Węgier. Buteleczki z próbkami trzymałem w lodówce, a przed degustacją wyjąłem je odpowiednio wcześnie aby mogły się trochę ocieplić, szczególnie wina czerwone.  Wszystkie wina degustowałem z niedużych kieliszków, mniejszych niż zwykle używam gdy piję wina z całej butelki. Nieduże kieliszki pomagają mi